Tuesday, August 26, 2014

Adalet Herkese Eşit Davranmak mıdır?

   

İki evladı olan anne terapide küçük oğlunun abisiyle aynı anda kutlanan partisinden memnun kalmadığını ve tum hafta boyunca anne-babaya sitem ettiğini anlatır...ve tüm ev halkı mutsuzdur... Halbuki party aninda kucuk cocugun kaprislerine ragmen anne : "bence eglenebilecek seyler bulabilirsin" dese ya da hadi gel abinin sevincine ortak olalim.. Diyerek yaklassa, cocuk baskasinin sevincine saygiyi anlamaya calisacaktir. 

Kızlarına aynı giysiyi, aynı hediyeyi adet edinen anne, çocuklarından 4 yaşında olanı okumayı öğrendiğinde 3 yaşında olanının da öğreneceğine değinir ve ikisinin aynı anda kutlama yapılacağını açıklar ... Ve buyuk olan mutsuzdur...


Biz çocukları yarışa, arkadaşıyla rekabet etmeye ya da daima güzel hayat yaşamaya HAZIRLAMIYORUZ! Biz çocukları HAYATa hazırlıyoruz... Hayat bazen sıkıcı, bazen çok sıcak, bazen de kardeşine verileni sana vermez..Çünkü alışmış olsan da aslında senin ihtiyacın kardeşininkinden farklıdır.. 


Komşusunun aldığı yeni arabaya bakıp haset eden bir beyefendi, ya da arkadaşının tatile gittiğini görüp "batsın bu dunya!" diyen hanımefendi, ya da başkasının mutlulugunu kıskanan genç kız: muhtemel küçükken her istediği yapılmaya çalışılmış ya da yapılmasa bile isteklerine "hayır" denmemiştir.

Hayat (kader boyutunda) herkese eşit davranmaz ve biz hangi yaşa gelmiş olursak olalım DEĞİŞEBİLİRİZ. 

Elimizde ne varsa bu imkan dairesinde en güzelidir (İmam-ı Gazali) Belki isteklerimiz normal görünebilir ve bazı isteklere verilen "Hayır" cevabı belki de en normalidir... Biz başkasının elindekine değil kendi elimizde olana "bendeki en güzelidir" gözüyle bakıp, evlatlarımızı da bu doğrultuda büyütürsek ilerki yaşlarında daha az bunalıma girip daha çok MUTLU olurlar.

Saygılarımla,
Nur


Saturday, August 2, 2014

Kaynvalide-Gelin İlişkisi




Kayinvalide gelinin olmadigi yerde torununu oğluna gostererek:  "Bu cocuk yemek yemiyor, belkide her gun farkli hazirlansa nasil da yer! Siz boylemiydiniz? Hepiniz tosun gibiydiniz benim torunum neden olmasin?.. Kan degeri mi dusuk acaba? Demekki gelin yemek hazirlamiyor ..." Diye konusmasina devam ediyor ..

Simdi gelin olarak nasil cevap verirsiniz? 

Ya da cevap vermek onemli midir? Sadece susmak yeterli mi? Neden?

1- Eger kayinvalidenizi ikna etmeye calismakla baslarsaniz bu pek de ise yaramaz cunku siz her ne kadar yemek yapsaniz da, kayinvalidenizin gordugu TORUNUNUN yemek yememesidir.

1-a) Kayinvalidenizin suphesi ya da kaygisi sizce gercekmi? Eger gercekten cocugunuzun sagligi tehlikedeyse buna siz de uzulup kayinvalidenizle care arayabilirsiniz degil mi? Eger cocugunuz az yemek yiyyor ama sagligi yerindeyse (yani mizac olarak az yiyen cocuksa) sizin iciniz rahatsa o an kim ne derse desin buna takilmamak en dogrusu ama eger takiliyorsaniz demekki sizin de icinizde bitmeyen, yuzlesilmemis duygular var demektir..


2- Yillardir ya da aylardir taniyan esinize kendinizi anlatamadiysaniz o anda ikna cabalariyla anlatmaniz sizce bir sey ifader mi? Basbasayken guzel bir dille soylenen sozlerden rahatsiz oldugunuzu ve esinize ihtiyaciniz oldugunu anlatip "nasil yapabiliriz acaba?" diyerek soru yoneltebilirsiniz.

2-a) Eşinizi ikna çabasina girisirseniz o anda yaramaz cunku belki de 1 gun yemek yapmayi gecistirdiginiz ani dusunup, annesinin sozleriyle birlestirebilir... 

3- Soylemek istedikleriniz icinizde sizi rahatsiz etse de o an icin susmak ve karsinizdakinin soylediklerine "oyle mi dusunuyorsunuz peki" diyerek yanitlamak yeterlidir (Yalniz dile getirirken herhangi bir ima yapilmamalidir).