Esiniz henuz isinden evine donmemis, ve vucudunuz kirgin, hasta oldugunuz icin biraz istirahat ediyorsunuz..Birden kapi calar ve komsunuz ugrar...Iceri alan siz, hastaliginiz devam etse de komsunuzla iki kelam etmek icin kalkar bir cay demlersiniz..muhabbet koyulasir devam eder hatta kahkaha attiginiz bile duyulmaktadir ki tam o sirada esiniz iceri girer..
Esiniz is yerinden sizi aradiginda siz hasta oldugunuzu soylemis ve yemek de yapmamistiniz..sonra esinizin surati degisir icinden neler dusundu acaba? diye siz de kafanizi mesgul edersiniz…
Peki misafirler gider, esinizle basbasa kaldiginizda hastaliginiz pekisir ve "aslinda.." diyerek soze mi baslarsiniz? Yoksa sessizligi secip, esinizi mi dinlersiniz?
Bayanlarin bazen cok aciklama yapmasi bizleri "hakli durumdan, haksiz olma konumuna dusurebilir."
Benim tavsiyem masum tavrinizi koruyup karsinizdaki hayat arkadasinizin sizden yana oldugunu dusunerek "savunma" mekanizmanizi calistirmadan, samimiyane tebessum etmek olacaktir.
Terapi seyanslarinin sonucunda gozlemledigim TEK sey: esler konusurken, muhabbet ederken, tartisirken (her iliskide olmasi muhtemel), en onemli kriter:
HAKLI OLMAK MI?
MUTLU OLMAK MI?
Ikisinden birini secerek ailenizi CENNETten bir koseye ya da izdirapli gecen bir MAÇ sahasina cevirebilirsiniz!
Dunyadaki cennetinize kavusmaniz umidiyle…
Nur
No comments:
Post a Comment